Przeczytaj również: Stara obora przekształcona w luksusową rezydencję
Porcelana jest popularnym materiałem wykorzystywanym do produkcji domowej zastawy. Powstaje w wyniku wypalania w wysokich temperaturach mieszanki glinki kaolinowej, skalenia i kwarcu. Wynaleziono ją w Chinach, w VII w. Na Stary Kontynent zaczęto ją importować jeszcze w średniowieczu. Szturmem podbiła stoły i serca Europejczyków, aż po dziś dzień uważana jest za bardzo cenną.
Prawdziwa porcelana po wypaleniu ma biały kolor i jest bardzo wytrzymała. Charakteryzuje się odpornością na działanie czynników chemicznych oraz niską nasiąkliwością. Jakość wykonania można określić po jej grubości — im większa, tym gorsza jakość ceramiki.Zapisz artykuł
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
Porcelit, fajans i naczynia z kamionki stanowią jej imitację. Są one mniej trwałe, zdecydowanie cięższe i często pokrywa się je białym szkliwem, aby ukryć ich „sztuczność”. Oryginalny surowiec można łatwo odróżnić od pozostałych. Przede wszystkim, autentyk przepuszcza światło, przy czym przenikalność ta nie zależy od wymiarów ścianek porcelanowych przedmiotów. Dla przykładu cienka, niskogatunkowa ceramika nie ma takiej właściwości, po oświetleniu jej denka, nie zobaczymy rozchodzącej się łuny światła.
W ferworze domowych obowiązków, mimo dbałości i delikatności, z jaką traktujemy wyroby ceramiczne, zdarzają się drobne wypadki. A to ukruszy się uszko od ulubionej filiżanki, wyszczerbi się ozdobny talerzyk po babci lub pęknie elegancka sosjerka... O takie nieszczęścia bardzo łatwo w dynamicznym, kuchennym środowisku. Kiedy już dojdzie do szkody, nie wpadajmy w panikę – wszystko da się odratować. Z pomocą przychodzi nam XIX-wieczna perfekcyjna pani domu, Lucyna Ćwierczakiewiczowa i jej domowe poradniki.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Współczesne pokolenia mają „perfekcyjną panią domu” w postaci odgrywającej jej rolę Małgorzaty Rozenek, wspominają o niej liczne czasopisma poradnikowe i blogerki lifestylowe. Nasi przodkowie mieli Ćwierczakiewiczową — publicystkę autorkę książek kulinarnych i poradników domowych, nieocenioną pomoc każdej ówczesnej domowej gospodyni.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Zasłynęła ona z licznych publikacji dotyczących prowadzenia domu i kulinariów. W jednej ze swoich książek zawarła "trik", pozwalający na błyskawiczne naprawienie porcelany i porcelanopodobnych wyrobów. Zobaczmy, co radziła specjalistka:
„Niekiedy wskutek nieostrożnego obejścia, uderzenia lub rozgrzewania, naczynia pękają na pewnej przestrzeni, a lubo nie grożą rozleceniem się, przedstawiają tę niedogodność, że przepuszczają kropla po kropli zawarty w nich płyn. Podaję sposób nadzwyczaj prosty i w zupełności wystarczający do usunięcia złego. Nalać do jakiegokolwiek naczynia, byle trochę większego rozmiaru od tego, które chcemy załatać, dostateczną ilość słodkiego mleka, dodając doń dwa lub trzy ząbki grubo rozmiażdżonego czosnku. Pogrążywszy w mleku dziurawe naczynie, wstawmy wszystko na ogień. Zagotować mleko, podtrzymując wrzenie przez kwadrans. Po upływie tego czasu naczynie wydobyć i obsuszyć na powietrzu. Szczelina zasklepi się o tyle, że naczynie nadal nie będzie przepuszczać płynu. Gdyby 15-minutowe gotowanie nie wystarczyło, należy je nieco przedłużyć, aż do otrzymania żądanego rezultatu”*.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Mentorka naszych przodków sugeruje, aby uszkodzone przedmioty zanurzyć w mleku z dodatkiem zmiażdżonego czosnku. Płyn powinien w całości pokryć szparki i inne rysy na powierzchni cennych naczyń. W kolejnym kroku całość powinniśmy zagotować i doprowadzić do wrzenia. Po 15 minutach, naczynie wyciągamy z mlecznej kąpieli i osuszamy. W razie, gdyby ubytki nie zniknęły za pierwszym razem, dobrze powtórzyć ten proces, tym razem dłużej trzymając dany element zastawy w gorącym mleku.
Niektórzy praktycy tej metody sugerują, by naczynia trzymać w mleku, dopóki całkiem ono nie ostygnie lub nawet przez kilka dni.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Dlaczego to działa?
Mleko zawiera szczególny rodzaj białka — kazeinę. Jest ona głównym składnikiem serów, wykazuje się silnym działaniem wiążącym. Bywa wykorzystywana do produkcji sztucznego tworzywa imitującego masę rogową, kleju do klejenia na zimno (najczęściej stosowanego do drewna), a także w sztuce, w technice malarstwa ściennego nazywanego „sgraffito”. „Plastyczność” kazeiny i jej zdolność do rozszerzania się po podgrzaniu czyni z niej doskonały materiał wypełniający dla wadliwej porcelany.
Należy zaznaczyć tutaj, że o ile sposób ten będzie pomocny w przypadku drobnych ubytków, rys i pęknięć, niestety, niewiele pomoże w przypadku naczyń roztrzaskanych na drobny mak.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Deccoria.pl
Zdjęcie główne 123RF/PICSEL
*Ćwierczakiewiczowa L., Porządki domowe - cokolwiek bądź chcesz wyczyścić..., Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989 - domena publiczna.
Sprawdź również, jak szybko można złożyć prześcieradło z gumką!
Przeczytaj więcej:
Otul się ciepłem - najcieplejsze koce, pledy i narzuty
Jak pozbyć się wilgoci z mieszkania?