Spis treści:
Magnolia – kiedy sadzić?
Magnolie to niekwestionowane piękności polskich ogrodów. Ich naturalnym środowiskiem jest Ameryka Północna, Ameryka Południowa oraz Azja Wschodnia, dlatego są one wrażliwe na przymrozki. Wśród magnolii można spotkać zarówno krzewy, jak i drzewa, które diametralnie różnią się pokrojem oraz wielkością. Głównie sadzi się je w ogrodach, ale można uprawiać je również w odpowiednio dużych pojemnikach na tarasach. I naprawdę warto, bowiem ich nieziemskie kwiaty są najpiękniejszą ozdobą w czasie wiosny.
Termin sadzenia magnolii uzależniony jest od gatunku, który zamierzamy uprawiać. Większość ogrodników uważa, że rośliny najlepiej jest sadzić jesienią. Najkorzystniejszy termin dla przyjęcia się magnolii to od połowy do końca października. W zupełności wystarczy jej ziemia ogrodowa wymieszana z torfem i obornikiem. Ważne jest, aby gleba wokół niej była wyściółkowana, co pomoże zatrzymać w niej wilgoć. Magnolie lubią stanowiska skąpane w słońcu lub półcieniste i nienarażone na podmuchy silnego wiatru.
Najciekawsze odmiany magnolii
Wyróżnia się około 300 gatunków magnolii, z których każdy cechuje się efektownymi kwiatami. Najbardziej obficie obsypują się nimi zwłaszcza mieszańce. Które magnolie warto zatem posadzić w swoim ogrodzie? Poniżej przedstawiamy jedne z najciekawszych okazów.
-
Magnolia pośrednia (Magnolia x soulangeana)
Magnolia pośrednia powstała ze skrzyżowania magnolii purpurowej z magnolią nagą. Jest ona niewielkim drzewem lub dużym krzewem o bardzo szerokiej koronie (nawet do 5 m), a jej konary fantazyjnie powyginane zwisają aż do ziemi, co nadaje magnolii bajeczny i nieco magiczny wygląd. Młode rośliny nie są mrozoodporne, dlatego trzeba pamiętać o ich okryciu przed zimą.
Biało-różowe kwiaty magnolii pośredniej są bardzo duże, tulipanowe i mają różowofioletowe zabarwienie. Co więcej, pachną! Pojawiają się na przełomie kwietnia i maja. Co ciekawe, nie zapylają ich pszczoły, a chrząszcze. Jedną z polecanych i zachwycających odmian magnolii pośredniej jest Alba Superba.
Jakie ma wymagania? Magnolia pośrednia dobrze rośnie na żyznym, rozluźnionym i wilgotnym podłożu. Trzeba jednak uważać, aby jej odczyn nie był zbyt wysoki, ponieważ nadmiar wapnia w glebie może doprowadzić do chlorozy.
Magnolia pośrednia to zwykle duży krzew z wieloma silnymi odgałęzieniami u nasady i rozłożystą koroną. Fot.123RF.com
- Magnolia japońska (Magnolia kobus)
To największa ze wszystkich magnolii, które mogą z powodzeniem ozdabiać ogrody. Dorasta do 10 m wysokości i charakteryzuje się równie szeroką koroną, budząc niepohamowany podziw. Jej białe kwiaty są szeroko otwarte i mogą mieć u nasady delikatne, różowoliliowe zabarwienie. W porównaniu do kwiatów magnolii pośredniej są nieco mniej dekoracyjne, ale nadal piękne. Pojawiają się obficie pod koniec kwietnia dopiero po kilkunastu latach uprawy, roztaczając wokół subtelną woń. Jej pędy z kolei wydzielają zapach żywicy.
Pomimo monstrualnych rozmiarów, magnolia japońska nie jest całkowicie mrozoodporna i niezbyt dobrze radzi sobie z niedoborami wody w okresach suszy. Do jej uprawy najlepsza będzie żyzna, mocno spulchniona i próchniczna gleba o kwaśnym bądź lekko zasadowym odczynie. Lubi stanowiska półcieniste lub słoneczne i jednocześnie osłonięte od wiatru.
- Magnolia Loebnera (Magnolia × loebneri)
Roślina ta jest wolnorosnącym krzewem, osiągającym maksymalnie 7 m wysokości i 5 m szerokości. Rośnie naprawdę, naprawdę wolno, bowiem te 6-7 m wysokości może mieć dopiero po upływie 20 lat! Rocznie przybywa jej jedynie 20 cm. Jest ona mieszańcem magnolii japońskiej i magnolii gwiaździstej, przez co wiosną obsypuje się intensywnie pachnącymi, gwiaździstymi kwiatami.
Podobnie jak inne magnolie, dobrze rośnie w ziemi próchniczej, luźnej, wilgotnej i przepuszczalnej. Ładnie prezentuje się w towarzystwie bylin i traw ozdobnych. Jedną z ładniejszych odmian jest odmiana Merrill, której liście są jasnozielone, a kwiaty białe z liliowymi prążkami.
- Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)
Ma pokrój krzewiasty i jest gęsto ugałęziona. W górę i na boki zajmuje maksymalnie 3 m, do tego bardzo powoli rośnie, przyrastając raptem kilkanaście centymetrów rocznie. Jej białe kwiaty są duże, pachnące i przypominają gwiazdy. Kwitnie najwcześniej ze wszystkich odmian (w marcu) i naprawdę szybko, bo wystarczą jej do tego tylko 2 lata uprawy. Roślina ta jest nie tylko odporna na szkodniki i choroby, ale także mróz. Przepiękną odmianą magnolii gwiaździstej są:
- Royal Star o jeszcze większych kwiatach
- Susan z dzwonkowatymi, mocno purpurowymi kwiatami, powstała ze skrzyżowania jej z magnolią purpurową.
Magnolia gwiaździsta to doskonały gatunek do niewielkich ogrodów. Fot.123RF.com
- Magnolia Siebolda (Magnolia sieboldii)
Nie jest dużym gatunkiem magnolii i nie rośnie zbyt szybko (15-20 cm rocznie). W przeciwieństwie do innych magnolia Siebolda kwitnie w czerwcu i lipcu. Kwiaty mają kształt wąskiego kielicha i śnieżnobiały kolor z kontrastowymi, szkarłatnoczerwonymi pylnikami. Nie tylko oryginalnie wyglądają, ale też ładnie pachną. Powinno się jej zapewnić wilgotną, próchniczną i przepuszczalną glebę o kwaśnym lub obojętnym odczynie. Wśród ciekawych odmian warto wyróżnić Colossus oraz Micheko Renge.
Wyświetl ten post na Instagramie
- Magnolia purpurowa (Magnolia liliiflora)
To małe drzewko osiąga nie więcej niż 4 m wysokości, przyrastając rocznie po ok. 15 cm. Magnolia purpurowa jest bardzo gęsta, wielopniowa i rozłożysta, co daje wspaniały wizualny efekt. Zwłaszcza kwiatami, które pojawiają się razem z liśćmi (w odróżnieniu od wcześniej opisywanych magnolii). Mają one kształt tulipana i intensywne wybarwienie. Przykładowo odmiana Nigra kwitnie na purpurowo, a Betty na amarantowo.
Co ciekawe, magnolia purpurowa może kwitnąć dwukrotnie – na przełomie kwietnia i maja (aż do czerwca), a następnie we wrześniu. Tak samo jak inne magnolie, najlepszym podłożem dla niej jest gleba żyzna, wilgotna, mocno rozluźniona, o neutralnym lub kwaśnym pH.
Jak dbać o magnolie?
Dobra kondycja magnolii zależy w dużej mierze od jej prawidłowej pielęgnacji. Nie można zapomnieć o tym, że podlewanie rośliny jest konieczne, ale woda nie może spływać po liściach. W przeciwnym razie bardzo łatwo narazić ją na choroby grzybowe lub bakteryjne. Podaż wody powinna być regularna i obfita. Aby nie zmienić kwasowości gleby, zaleca się używanie deszczówki lub miękkiej, odstanej wody.
Na szczęście, rośliny te tylko sporadycznie padają ofiarą chorób i szkodników. Magnolie mogą być atakowane przez:
- przędziorki,
- mszyce,
- myszy,
- choroby bakteryjne, wywoływane przez bakterię Pseudomonas syringae,
- choroby grzybowe, takie jak antraknoza, mączniak prawdziwy i szara pleśń.
Magnolie cenią sobie glebę bogatą w składniki pokarmowe. Z tego względu zaleca się kilkukrotne zasilanie ich wieloskładnikowymi nawozami mineralnymi w okresie od marca do lipca. Najlepiej sprawdzają się dedykowane nawozy dla magnolii, które nie spowodują niechcący przez swój skład zwiększenia jej wrażliwości na przymrozki czy choroby grzybowe.
Wiedząc, że młode rośliny mogą zostać uszkodzone przez mróz, należy pomóc im przetrwać zimę, osłaniając agrowłókniną, słomą bądź jutą. Starsze okazy są bardziej wytrzymałe, dlatego wystarczy zapewnić im niewielki kopczyk z ziemi.
Przeczytaj również: Nawożenie wrzosów. Kiedy i jak nawozić wrzosy, by pięknie i bujnie kwitły?
Nawożenie wrzosów ma ogromny wpływ na ich całoroczną kondycję. Fot.123RF.com