Kolorystyka w ogrodzie. Fragment książki 'Odlotowy Ogród'

W ogrodzie, podobnie jak we wnętrzu domu, kolor odgrywa dużą rolę i nadaje odpowiedni nastrój. Ale kolorystyka ogrodu to nie tylko barwy kwiatów, liści czy drzew. Byłoby wskazane, aby kolory również grały z kolorystyką ścian elewacji domu oraz z ogrodzeniem. Wiele osób porzuca teorie o zgraniu wnętrza z ogrodem i za nic ma dostosowanie tych dwóch elementów pod względem kolorystyki. Może to właściwe?

Czy kolorystyka ogrodu ma być utrzymana w tonacji ciepłej czy zimnej? Dla wielu osób odpowiedź na to pytanie może być prosta jak tyczka do podpierania pomidorów. Jednak niektórzy z Was mogą się wahać.

Dla ułatwienia:
 

•• barwy ciepłe to te zmierzające do żółcieni, takie

jak czerwony, pomarańczowy czy żółty,

•• barwy zimne to te zmierzające do błękitu, takie jak niebieski, zielony, fioletowy.
 

To Wy musicie się dobrze czuć we własnym ogrodzie, nie projektant czy gość, który pisze o kolorach.
 

Zastosowanie barw z jednej grupy nie oznacza wcale sukcesu i nie jest jedyną receptą na kolorystykę w ogrodzie. Jeżeli w dalszym ciągu nie jesteście w stanie określić, czy ma być ciepło czy zimno, powiem Wam, że kolorystyka może wywoływać określone reakcje: ciepłe barwy mogą wpływać na przyspieszenie bicia serca, podnosić ciepłotę ciała, a w skrajnych przypadkach nawet pobudzić. Dla wszystkich mało aktywnych i lekko wycofanych ciepłe kolory mogą stać się czymś w rodzaju akumulatora i stymulować do działania. Z kolei zimne odcienie pomogą w uzyskaniu spokoju i równowagi, ułatwiają też koncentrację. Jest jednak teoria, która podpowiada, że najlepiej i najbezpieczniej dla efektu końcowego zestawiać ze sobą kolory tzw. dopełniające, czyli leżące w opozycji do siebie na kole barw, np. niebieski z pomarańczowym i żółty z fioletowym (nie są to jednak moje ulubione połączenia). Dobór barwy to nie tylko odpowiedni gatunek zakwitających róż, to także kolor mebli, nawierzchni i dodatków. To składa się na całość. Harmonijny dobór barw będzie wpływał na Wasze samopoczucie, nawet jeśli teraz nie wierzycie mi na słowo.
 

Kolory zmieniają swoje nasycenie wraz z ilością światła, które na nie pada. W zacienionym ogrodzie ta sama kanapa przybiera nieco inny odcień niż w pełnym słońcu. Czasami może się okazać, że zakupione meble czy farba w sklepie miały stonowany odcień, a w ogrodzie chcą oczy wykłuć. Nie zawsze jaskrawe, żywe kolory komponują się z otoczeniem, poza tym to może być męczące na dłuższą metę.
 

Oczywiście styl ogrodu ma tutaj kluczowe znaczenie. W swobodnym, nieco wiejskim ogrodzie ilość barw będzie niezliczona, w formalnym ogrodzie francuskim pojawią się zaś tylko dwa, góra trzy kolory. Moim ulubionym połączeniem jest biel i odcienie zieleni. Ktoś powie, że to drętwe, ale takie połączenie ma moc elegancji i świeżości. 
 

Wyobraźcie sobie kwitnące hortensje „Anabelle” połączone z ciemną zielenią cisów. Widzicie to? Zbyt wiele barw zakwitających gatunków roślin może przyprawić o zawrót głowy, dlatego proponuję dobrze zastanowić się nad połączeniami kolorystycznymi. Kolor może pomóc Wam także w rozjaśnieniu nieco zacienionych miejsc ogrodu. W miejscach z dużymi deficytami światła słonecznego ustawiajcie jasne meble, wybierajcie rośliny o jasnych, srebrzystych liściach. 
 

okazji, skąd tyle cienia? Może sąsiad dobudował w mgnieniu oka piętro domu, a może drzewo rosnące pod płotem nadmiernie wybujało – to też zmieni kolorystykę Waszego ogrodu. Całe szczęście nastrój w ogrodzie można również stworzyć sztucznie. Nie tylko rośliny, ale również ogrodzenie, wybrana ściana elewacji, które pomalujecie farbą bądź impregnatem, dodadzą klimatu. Dodatkowo możecie uzyskać wizualne powiększenie bądź zmniejszenie przestrzeni.

 

Wszystko jest kwestią proporcji, również w ogrodzie. Nic,co za duże lub za małe, nie wygląda dobrze. Ogród możecie modelować za pomocą proporcji materiałów, instalacji oraz roślin.
 

•• Wysokość roślin w ogrodzie vs. architektura domu i ogrodzenie.

•• Niskie, przysadziste domy nie muszą być obsadzone dookoła niską roślinnością – nie wyglądają wtedy zbyt efektownie. Niezbędne są wyższe punkty równoważące z uwzględnieniem docelowej wielkości oraz kształtu (strzeliste, kuliste i rosochate).
 

Przełamcie bezkresność trawnika i zaplanujcie kilka rabat, rezygnując z części wolnego miejsca. Z praktyki wiem, że dobrze sprawdzają się takie proporcje: ⅓ powierzchni zajmuje trawnik, podczas gdy pozostała część to rośliny i drzewa oraz zabudowa. W małym ogrodzie (poniżej 200 m2) można w ogóle zrezygnować z trawnika, tylko uważajcie, aby z kolei nie robić dżungli.

W ogrodzie można stworzyć niepowtarzalny klimat, wprowadzając np. rzeźby, ciekawe donice i wymyślnie formowane rośliny, ale tu zalecałbym umiar, bo może wyjść zamęt i eklektyzm, a nie do wszystkich i każdego ogrodu to pasuje.
 

W małej przestrzeni wykonanie patio czy chodników z za dużych płyt betonowych nie zawsze musi ją porządkować, no i docinanie elementów przysporzy sporo pracy i czasu.
 

Zakłada się, że wygodne chodniki główne nie powinny być węższe niż 1,5 m, a te boczne niż 70 cm. Podjazd do garażu to minimum 3 m. Opaska utwardzona zabezpieczająca elewację przed kapiącą wodą z dachu powinna mieć nie mniej niż 60 cm. Jeżeli ogród jest naprawdę mały, wymiary muszą ulec korekcie. Nie ma zasad, które mówiłyby, jak duży powinien być zbiornik wodny czy kaskada. Ja uważam, że ważniejsza jest jego lokalizacja – musi być widoczny z okien salonu czy z tarasu.

 

 

Wydawnictwo: ZNAK