Spis treści:
Rozmnażanie orzecha włoskiego – metody
Rozmnażanie orzecha włoskiego wcale nie musi być skomplikowane – wiele zależy jednak od metody, jaką się wybierze. Dostępne są trzy sposoby: siew nasion, szczepienie i odkłady. Spośród nich siew nasion jest uznawany za najprostszy – z tego względu najwięcej osób korzysta właśnie z tej metody.
Warto jednak wiedzieć, że najlepiej wysiewać orzechy świeże – korzystanie z tych starszych może być dużo bardziej problematyczne. Co prawda, wzejdą raczej szybko, jednak niekoniecznie powtórzą te same cechy, co roślina, z której pochodziły. Nie można też korzystać z orzechów, które mają na sobie plamy lub pokryte są pleśnią. Świeżość nie oznacza jednak, że można zasiać orzechy z zieloną łupiną. Chodzi po prostu o orzechy zebrane w ostatnim sezonie.
Przeczytaj również: Cięcie orzecha włoskiego - kiedy je wykonać i jak zrobić to poprawnie?
Jak rozmnażać orzechy włoskie?
Orzech włoski to gatunek drzewa liściastego, należącego do rodziny orzechowatych. Nazywamy tak również owoce tego drzewa. Orzechy włoskie (owoce) wykazują wiele właściwości zdrowotnych – między innymi przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe. Stanowią doskonały dodatek do sałatek, serów czy deserów. Można z nich przygotować też wspaniałe nalewki. By jednak cieszyć się tymi drzewami w ogrodzie czy na działce, trzeba je najpierw rozmnożyć i ukorzenić. Jak to zrobić? Oto sposoby rozmnażania orzecha włoskiego:
Siew nasion krok po kroku
- Zaczynamy od zakopania orzecha włoskiego w ziemi, na głębokości około 6-7 cm. Trzeba to zrobić po zbiorach, przy czym najpóźniej w październiku.
- Miejsce sadzenia możemy podsypać kompostem, a także przykryć ściółką, na przykład korą.
- Warto wiedzieć, że dla orzecha najlepiej od razu wybrać miejsce docelowe, gdyż drzewa te nie lubią przesadzania i wytwarzają długie korzenie. Jeśli zajdzie taka konieczność, można jednak przenieść je z miejsca na miejsce, kiedy są młode. Można znaleźć dla nich odpowiedniejszy teren, gdy mają maksymalnie 6-7 lat.
Siew nasion — zalety i wady
Rozmnażanie orzecha włoskiego z nasion jest najpopularniejszym i najprostszym sposobem, z którym poradzą sobie nawet amatorzy. Jest to również metoda bardzo tania – z jednego orzecha może powstać jedno drzewo. Niestety, na pierwsze owoce trzeba czekać dosyć długo. Mogą pojawić się nawet po 7-10 latach. Powstałe z orzecha włoskiego drzewko niekoniecznie będzie też miało te same cechy, co jego poprzednik. Plus jest taki, że można wyhodować nową odmianę.
Szczepienie — krok po kroku
- Rozmnażanie orzecha włoskiego przez szczepienie jest w naszym klimacie możliwe w zasadzie tylko w szklarniach. Najlepiej jest więc kupić gotowe, zaszczepione drzewko. Jeśli jednak koniecznie chcemy spróbować, można to zrobić zimą – najlepiej w lutym – ze szczepionek pobranych jesienią. Możemy też zdecydować się na lato – najodpowiedniejszy będzie początek lipca.
- Szczepienie wykonujemy na wcześniej przygotowanej sadzonce. To 2-letnia roślina, wyhodowana na przykład z orzecha.
- Kilka dni przed szczepieniem warto namoczyć sadzonkę w wodzie z miodem i cukrem, co pobudzi drzewko do wzrostu.
- Najlepiej zdecydować się na tak zwane szczepienie dzielone. Jest możliwe, kiedy podkładka (gotowa sadzonka) ma większą średnicę niż zraz (fragment szlachetnej odmiany, którą chcemy zaszczepić). Można też spróbować szczepienia w momencie, gdy podkładka i zraz mają taką samą średnicę.
- Jeśli chodzi o zraz, odcinamy jego górną część i fragment boku. Uzyskujemy coś na kształt klina.
- Rozłupujemy fragment podkładki na środku łodygi. Cięcie powinno mieć około 3 cm.
- Umieszczamy szlachetną odmianę orzecha włoskiego wewnątrz podkładki i mocno związujemy folią.
Szczepienie — zalety i wady
Rozmnażanie orzecha włoskiego przez szczepienie jest bardzo trudną metodą. Często nie radzą sobie z tym nawet doświadczeni ogrodnicy. Rozwiązanie to ma jednak wiele zalet. Przede wszystkim kolejne drzewko bardzo szybko zaczyna owocować. Pierwszych owoców można się spodziewać nawet po 2-3 latach. Drzewa powtarzają też cechy roślin matecznych. Wystarczy zatem wybrać odmianę, która nam odpowiada i ma się pewność, że drzewko będzie owocowało tak samo.
Odkłady — krok po kroku
Jak ukorzenić orzecha włoskiego? Można to zrobić właśnie poprzez odkłady. Najlepiej zabrać się za to w marcu, kiedy ziemia nie będzie już zamarznięta.
- W celu rozmnożenia orzecha włoskiego trzeba wybrać młodą gałąź, która jednocześnie rośnie dość nisko. Chodzi o to, by mogła zostać bez trudu przygięta do ziemi.
- Przy orzechu włoskim wykopujemy rowek, mający długość około 50 cm i głębokość około 5-10 cm. Rowek powinien zostać wykopany prostopadle do drzewa.
- Wybraną gałąź przyginamy do ziemi i umieszczamy w rowku.
- Robimy odpowiednie wzmocnienie, by gałąź się nie unosiła. Możemy ją wzmocnić na przykład zakrzywionymi patykami czy śledziami do namiotu.
- Już na wiosnę powinniśmy zauważyć młode pędy. Należy je lekko przysypać ziemią, kiedy osiągną około 10-15 cm wysokości.
- Następnie trzeba systematycznie przysypywać młode pędy ziemią, w miarę ich rośnięcia. Można też ściółkować tak powstały kopczyk.
- Takie podsypywanie powinno trwać około roku, aż do momentu, gdy rośliny osiągną około 20-30 cm.
- Po roku sprawdźmy, czy gałąź puściła korzenie. To jednak mało prawdopodobne, gdyż najczęściej dzieje się to dopiero po 2 latach.
- - Jeśli sadzonka się ukorzeni, odcinamy ją od rośliny macierzystej przy pomocy sekatora.
Odkłady — zalety i wady
Rozmnażanie orzecha włoskiego przez odkłady jest sposobem bardzo tanim, ale niestety trudnym i często zawodnym. Zwykle długo trwa – około 2 lata. Ukorzeniona sadzonka zawsze jednak powtarza cechy rośliny matecznej, co jest ogromnym plusem.
Czego nie lubi orzech włoski?
Orzech włoski to drzewo dosyć wymagające. Nie lubi zastoisk mrozowych i wilgoci. Jeśli to możliwe, najlepiej jest sadzić drzewka na lekkich wzniesieniach, lecz nie na samym szczycie górki. Gdy chcemy go umieścić przy domu, zadbajmy o odpowiednią odległość – powinien rosnąć co najmniej 6 metrów od budynku.
Do orzecha warto stosować nawozy zawierające próchnicę, o przedłużonym działaniu. Nie lubi ciężkich, mokrych i jałowych gleb. Źle też znosi przesadzanie, z uwagi na rozbudowany system korzeniowy. Najlepiej zawczasu dobrze przemyśleć, gdzie się go umieści. Może to być dosyć kłopotliwe, ponieważ nie toleruje innych drzew owocowych czy krzewów ozdobnych wokół siebie – lepiej więc sadzić je w większej odległości. W przeciwnym wypadku ucierpi nie on sam, lecz rośliny wokół niego. Orzech zawiera w swoich zielonych częściach substancję toksyczną dla sąsiadujących roślin, która utrudnia ich rozwój.
Przeczytaj również: Te choroby powodują gnicie orzechów włoskich. Sprawdź, jak je zwalczyć