Spis treści:
Sadzenie selera korzeniowego do gruntu
Uprawa selera korzeniowego nie należy do łatwych. Nawet niewielki błąd w jego uprawie może wpłynąć na smak i strukturę korzenia. Do kiełkowania potrzebuje dużo ciepła, a jego hodowla jest możliwa z przygotowanej wcześniej rozsady. O sukcesie uprawy selera decyduje przede wszystkim jakość sadzonek, ale nie tylko. To czy uda się uzyskać obfite plony zależy również od terminu i sposobu sadzenia roślin. Rozsadę selera korzeniowego do gruntu sadzi się od połowy maja do czerwca (mamy wtedy pewność, że unikniemy ryzyka wiosennych przymrozków). Zdaniem doświadczonego ogrodnika, który prowadzi kanał Infouprawa na YouTube, sadzonki można sadzić także w połowie kwietnia, o ile warunki pogodowe na to pozwalają.
Seler korzeniowy sadzimy w rozstawie co 25 cm w rzędzie oraz co 30-40 cm między rzędami. Aby bulwy były duże i twarde, należy wybrać odpowiednie stanowisko. Warzywo wymaga dużo słońca, dlatego miejsce pod jego uprawę powinno być słoneczne. Może rosnąć też w półcieniu, ale wtedy wydaje nieco gorsze plony. Gleba powinna być żyzna, próchnicza, o odczynie pH 6-7,5. Przed posadzeniem selerów dobrze jest zasilić grządki granulowanym obornikiem lub kompostem. Sadzonki sadzimy na takiej samej głębokości, na jakiej rosły w skrzynkach czy doniczkach. Doświadczony ogrodnik zwraca uwagę na jeszcze jedną rzecz – ważne jest, żeby podczas sadzenia nie zasypać rozwidlenia, z którego wychodzą listki. Warto pamiętać, że seler korzeniowy ma duże zapotrzebowanie na wodę, szczególnie podczas suszy i upałów. Warzywa podlewamy jednak wokół, gdyż mogą zacząć gnić. Podczas uprawy nie obrywamy liści – usuwamy tylko te, które leżą na ziemi lub żółkną. Dobrze sąsiedztwo dla selera to brokuł, kalafior, kalarepa, kapusta, ogórek, pomidor, por, rzepa i szpinak. Odradza się sadzenie roślin w pobliżu sałaty.
Seler ma dość duże wymagania uprawowe, dlatego należy mu zapewnić odpowiednie warunki. Fot.yuris010/123RF.com
Najlepsze odmiany selera korzeniowego
Wybór odmian selera korzeniowego jest całkiem spory – możemy sięgnąć po odmiany wczesne, średnio późne oraz późne, które doskonale nadają się do dłuższego przechowywania i zbioru jesienią. Do najpopularniejszych odmian możemy zaliczyć:
- Goliath – odmiana tworząca wysokiej jakości korzenie o jasnym miąższu. Dedykowana na zbiór od sierpnia do listopada, jest odporna na wybijanie w pędy nasienne. Jest często używana do przygotowania zup, sałatek czy surówek;
- Maxim – świetna odmiana na zbiór jesienny przeznaczony do przechowywania. Bulwy są aromatyczne o kredowobiałym miąższu, doskonale nadają się na surówki, soki, sałatki i mrożonki;
- Prager Risen – wczesna odmiana wyróżniająca się wysokim plonem i bardzo dobrą jakością miąższu. Zgrubienia korzeniowe przybierają formę kulistych bulw – charakteryzują się one dużym rozmiarem oraz możliwością długotrwałego przechowywania przez okres zimowy;
- Brilliant – jest idealna do długotrwałego przechowywania. Doskonale sprawdza się do spożycia jako świeże warzywo, jak i w przetwórstwie.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Pikowanie pomidorów. Do jakiej ziemi rozsadzać i czym nawozić sadzonki pomidorów?
Dlaczego koper pada? Zacznij go pielęgnować już od wysiewu
Stare metody na zaprawianie ziemniaków przed sadzeniem. Bulwy będą zdrowe i dorodne