To najpiękniejszy azjatycki krzew. Kwitnie spektakularnie i zieleni się przez cały rok

Spis treści:

• Skimia japońska – charakterystyka
• Skimia japońska – czy jest trująca?
• Skimia japońska – odmiany
• Skimia japońska – uprawa

Skimia japońska (Skimmia japonica) to dalekowschodnia roślina, która z uwagi na liczne walory wizualne coraz częściej pojawia się również w europejskich ogrodach. Ten zimozielony krzew spełnia wymagania nawet bardzo wymagających ogrodników, ponieważ można go podziwiać przez cały rok kalendarzowy.

Pasuje zarówno do małych, jak i bardziej okazałych ogrodów i chociaż sama uprawia skimi japońskiej nie należy do najłatwiejszych, po zastosowaniu kilku prostych zasad, stanie się prosta i przyjemna. Oto, co trzeba wiedzieć na temat sadzenia, przycinania, nawożenia i ochrony rośliny przed mrozem?  

Skimia japońska - charakterystyka

Skimia japońska to piękny, rozłożysty krzew z rodziny rutowatych. Roślina naturalnie występuje w takich azjatyckich krajach jak: Chiny, Korea, Japonia czy Tajwan, gdzie może osiągnąć nawet do siedmiu metrów wysokości. Skimia japońska uprawiana w Europie jest nieco mniejsza i najczęściej dorasta do półtora metra wysokości, jednak to nie rozmiar jest największą zaletą rośliny.

Liczne odmiany skimi japońskiej zyskały uznanie w Europie, a powodem są piękne, drobne kwiaty lub pąki, które ozdabiają krzew w zależności od pory roku. Liście rośliny również zachwycają i charakteryzują się wysoką odpornością na zmienne warunki atmosferyczne. Są zimozielone, podłużne i lekko skórzaste. Mogą osiągać od siedmiu do dziesięciu centymetrów długości.

Skimia japońska – męska i żeńska

Skimia japońska jest rośliną dwupienną, co oznacza, że w jej przypadku u poszczególnych osobników mogą wystąpić zarówno żeńskie, jak i męskie organy rozrodcze. Z reguły jednak to krzewy męskie są bardziej ozdobne, ponieważ występują na nich większe kwiaty. Ponadto, jeden krzew męski skimi japońskiej może zapylić aż do trzech krzewów żeńskich.

Skimia japońska – odmiany

Występuje sporo zarówno męskich, jak i żeńskich odmian skimi japońskiej, ale w Europie popularne są zwłaszcza:

Odmiany męskie skimi japońskiej takie jak:

• Skimia japońska „Rubella” – odmiana skimi japońskiej, która w zależności od pory roku, wyróżnia się ciemnoróżowymi pąkami lub kwiatami o lekko różowym zabarwieniu z charakterystycznymi pomarańczowymi pylnikami . Ten gatunek dorasta do 1,5 metra wysokości.
  
  
• Skimia japońska „White Globe” – Ten typ krzewu również dorasta do około 1,5 metra wysokości i wyróżniają go kwiaty w białym kolorze.
  
  
• Skimia japońska „Rubinetta” – odmiana skimi japońskiej, która charakteryzuje się podobną kolorystyką co „Rubella”, jednak jej rozmiary nie są tak imponujące. Krzew dorasta do około 80 centymetrów wzrostu.
  
  
• Skimia japońska „Magic Marlot”- nie wszystkie odmiany skimi japońskiej zachwycają tempem wzrostu i chociaż „Magic Marlot” zdecydowanie plasuje się wśród roślin wolnorosnących, ma wiele innych zalet. Krzew, który osiąga do 0,5 metra wysokości, posiada niewielkie liście w ciemnoniebieskim kolorze ze srebrzystą obwódką, różowo-czerwone pąki i białe kwiaty.
  
  
• Skimia japońska „Godrie’s Dwarf”- ta odmiana skimi japońskiej jest jeszcze mniejsza od poprzedniczek, ponieważ osiąga maksymalnie 40 centymetrów wysokości i dzięki temu można ją również posadzić w doniczce. Roślina zachwyca imponującym, zielonkawym kwiatostanem.

Odmiany żeńskie skimi japońskiej takie jak:

• Skimia japońska „Temptation” – stosunkowo niewielki krzew, który dorasta do około 60 cm wysokości. Wyróżniają go piękne, grube liście o długości do 12 centymetrów, wpadające w odcień delikatnego, pudrowego różu i kwiaty w białym kolorze.
  
  
• Skimia japońska „Bowles Dwarf”- biorąc pod uwagę pozostałe odmiany skimi japońskiej, tę śmiało można określić mianem karłowatej, ponieważ osiąga ona tylko 45 centymetrów wysokości i niewiele więcej, bo około 60 centymetrów szerokości. Na tym krzewie po przekwitnięciu białych kwiatów pojawiają się czerwone owoce.
  
  
• Skimia japońska „Fructo-albo” – jest bardzo podobna do „Bowles Dwarf”. Również ma niewielkie gabaryty, jednak w przeciwieństwie do wcześniejszej odmiany skimi japońskiej, charakteryzuje się białymi owocami.
  
  
• Skimia japońska „Foremani in. Veitchii” – osiąga wysokość około 1, 5 metra wysokości i pojawiają się na niej piękne, jasnoczerwone kwiaty.

Skimmia japońska – uprawa

Jak powinna wyglądać prawidłowa uprawa skimi japońskiej? Dzięki tym sprawdzonym trikom krzew na długie lata zostanie najjaśniejszą gwiazdą zarówno małych, jak i nieco większych ogrodów.

• Sadzenie skimi japońskiej

Sadzenie skimi japońskiej może odbywać się przez cały rok, jednak warto sadzić ją szczególnie wiosną (od marca do końca kwietnia) lub jesienią (na przełomie września i października). Dzięki temu krzew łatwiej zniesie chłodną zimę.

• Skimia japońska - stanowisko

Gdzie najlepiej zasadzić skimię japońską? Stanowiska preferowane przez ten delikatny krzew to jasne, zaciszne miejsca, osłonięte od intensywnego wiatru np. w pobliżu wysokich drzew.

Najlepiej sprawdzą się żyzne, wilgotne i kwaśne gleby o pH wahającym się w granicach od 3,5 do 4. Nie posłużą jej natomiast ziemie wapienne, przez które roślina może być podatna na chlorozę. Po zasadzeniu trzeba pamiętać o intensywnym podlewaniu skimi japońskiej przy pomocy odwapnionej wody przez co najmniej miesiąc.

Zdecydowanie odpuścić należy sobie ugniatanie i udeptywanie ziemi, ponieważ te czynności są właśnie tym, czego nie lubi skimia. Roślinę warto również ściółkować za pomocą kwaśnej kory sosnowej, ponieważ to ograniczy wyparowywanie wody z podłoża.

Wybierając stanowisko dla skimi japońskiej, warto również wziąć pod uwagę to, że zbyt intensywne słońce, może doprowadzić u skimi japońskiej do poparzeń liści. Zbyt głęboki cień może sprawić natomiast, że wzrost i kwitnienie skimi japońskiej będą osłabione.

• Skimia japońska – ochrona przed mrozem

Sadzenie skimi japońskiej w odpowiednim czasie jest niezwykle ważne, ponieważ nie jest ona krzewem mrozoodpornym. Warto również na zimę odpowiednio zabezpieczyć ją przed niskimi temperaturami. Aby ochronić skimię japońską przed mrozem, należy okryć ją w całości agrowłókniną albo stroiszem. Trzeba pamiętać, że dla rośliny bardzo niebezpieczne jest zimowe słońce, które nagrzewa jej pędy za dnia, ponieważ przez to skinia japońska jest bardziej podatna na uszkodzenia w nocy, gdy robi się naprawdę zimo. 

Jeżeli uprawa skimi japońskiej odbywa się w doniczce i jest ona trzymana w domu, trzeba chronić ją przed przesuszeniem. W tym celu należy pamiętać o regularnym podlewaniu jej umiarkowaną ilością wody.

• Skimia japońska - nawożenie

Nawożenie skimi japońskiej można wykonywać za pomocą produktów przeznaczonych dla roślin kwasolubnych. Bez problemu można wykorzystać nawozy dla rododendronów lub azalii, ponieważ dzięki temu również kwitnienie skimi japońskiej będzie obfitsze.

Jesienią krzew warto pielęgnować, stosując nawozy rekomendowane na tę porę roku, ponieważ najczęściej nie zawierają one azotu, a są bogate potrzebne skimi - fosfor i potas, dzięki którym roślina na wiosnę będzie w lepszej kondycji

• Skimia japońska – przycinanie

Jeżeli w ogóle decydujemy się przycinać skimię japońską, róbmy to delikatnie tuż po zakończeniu kwitnienia i ograniczmy się do pędów uszkodzonych przez szkodników, ponieważ zbyt intensywne cięcie nie służy roślinie. Przycinanie skimi japońskiej nie jest jednak konieczne, ponieważ krzew z natury ma dość ładny pokrój.

• Skimia japońska – rozmnażanie

Rozmnażanie skimi japońskiej wymaga cierpliwości z uwagi na długi proces ukorzeniania rośliny. Dlatego też częściej od ukorzeniania zielonych lub półzdrewniałych sadzonek w torfie, zaleca się zakup nowych roślin w centrum ogrodniczym.

• Skimia japońska - choroby i szkodniki

Jakie choroby i szkodniki zagrażają skimii japońskiej oprócz wspomnianej wcześniej chlorozy, objawiającej się żółknięciem, zasychaniem i opadaniem liści? U rośliny często występuje również plamistość liści, którą na ogół można zaobserwować latem. Wywołują ją zarodniki grzyba i objawia się ona tym, że na liściach pojawiają plamy nieregularne, ciemnobrązowe i szare plamy.

Nierzadko obejmują one również łodygi i zagrażają również innym roślinom w ogrodzie, ponieważ mogą się one zarazić od skimi, więc chore liście należy regularnie usuwać, a samą skimię japońską opryskiwać specjalnymi preparatami.

Tak samo należy postępować w przypadku osłabienia krzewu przez mszyce. Liście, na których żerują insekty, można rozpoznać po tym, że blakną i są poskręcane.

Skimia japońska – czy jest trująca?

Niestety, tak. Wszystkie części rośliny mogą być niebezpieczne, wydzielają ostry, nieco słodki aromat. Na szczęście zwierzęta zazwyczaj nie wykazują większego zainteresowania krzewem.

Zamiokulkas - łatwy w uprawie. Za takie traktowanie będzie ci wdzięczny!

Dlaczego monstera płacze? Co oznaczają na jej liściach krople wody?