Następnie pojawiają się odmiany wczesne, średnio-późne i późne. Wiele sklepów, w tym sklepów internetowych, które chyba zaczynają już dominować w sprzedaży cebul i bulw kwiatowych, określa je właśnie w taki sposób. Odmiany wczesne zakwitną w okolicach kwietnia, średnio późne w maju, a późne w czerwcu. Odmian tulipanów jest tak wiele, że nie sposób je wymienić i wskazać, które z nich zakwitną jako pierwsze, a które jako ostatnie. Zwróćmy jednak uwagę na opis podany przez sprzedawcę ze wskazaniem na czas kwitnienia.
Nie będziemy wymieniać konkretnych odmian, ale przedstawimy podstawowy podział na grupy tulipanów. Bo różnią się one nie tylko kolorami, ale także kształtem kwiatów. I tu możemy wyróżnić m. in.:
- tulipany pojedyncze – to odmiany najbardziej nam znane, mogą być one nieco niższe lub wyższe dorastające nawet do 70 cm wysokości, często ścinamy je do bukietów. Mają piękne, jajowato uformowane, duże kwiaty w niemal nieskończonej liczbie barw,
- tulipany liliowe – to te odmiany, gdzie zaostrzone są brzegi płatków okwiatu, jego górne części odchylają się w cieplejsze dni na zewnątrz,
- tulipany papuzie – pojawiły się już XVII w., mają dość duże kwiaty o naciętych, frędzlowatych i karbowanych brzegach. Wśród nich można jeszcze wyróżnić tulipany o płatkach piłkowanych, których obrzeża są jeszcze bardziej postrzępione
- tulipany pełne – przypominające kwiat piwonii, odmiany tej klasy rozwijają duże, wielopłatkowe kwiaty, które zazwyczaj są tak ciężkie, że przechylają się z czasem, w czasie ulew lub silnych wiatrów mogą się nawet połamać, warto je więc sadzić w osłoniętych miejscach
Oprócz tego możemy jeszcze wyróżnić np. tulipany Viridiflora, których płatki przebarwiają się na zielono, tulipany Rembranta, które stworzyły własną grupę po atakach wirusa i charakteryzują się kontrastującym żyłkowaniem, płomieniami i prążkami na płatkach a także wiele, wiele innych odmian. Z roku na rok jest ich coraz więcej.
Gdy już wybierzemy swoją ulubioną odmianę i zdobędziemy cebulki tulipanów, przystępujemy do ich sadzenia.
Autor: Ogrod_Na_Co_Dzien
Sadzenie tulipanów
Tulipany sadzimy od września do listopada w cieplejszych rejonach naszego kraju. Najlepiej czują się w glebie obojętnej lub lekko zasadowej o odczynie 6,5 do 7 pH. Lubią stanowiska w pełnym słońcu, ale dobrze znoszą też kilkugodzinny półcień lub cień rzucany przez bezlistne jeszcze drzewa czy krzewy. Jeżeli sadzimy cebulki bezpośrednio do gruntu na rabacie wykopujemy dołki odpowiadające głębokością trzykrotnej wielkości cebuli. To zasada, którą stosujemy praktycznie dla wszystkich roślin cebulowych. Czyli, jeżeli nasza cebulka ma wielkość ok. 3 cm, to wykopujemy dla niej dołek o głębokości mniej więcej 9 cm, a jeżeli nasze cebuli są większe i mają np. 4 cm wysokości, to wykopujemy dołek o głębokości 12 cm. Tulipany zazwyczaj właśnie sadzi się na głębokości od 8-12 cm. Czasami zdarza nam się je posadzić nieco płycej, wtedy też wrosną i zakwitną, ale mogą być niestabilne i w pełni kwitnienia np. się przechylać.
Niektórzy jednak mają problemy z tulipanami posadzonymi bezpośrednio do gruntu, które wiosną nie wyrastają. Dlaczego tak się dzieje? Przyczyn może być kilka.
Pierwsza. Zima była zbyt wilgotna, a ziemia w naszym ogrodzie zbyt ciężka. Cebule, które jakby stoją wtedy w wodzie i to zimnej, niestety zaczynają wtedy gnić. I po kwiatach wiosną. Rośliny najlepiej rosną w ziemi przepuszczalnej, nawet lekko piaskowej. Może w takim wypadku warto rozluźnić miejsce sadzenia tulipanów dosypując w miejscu dla nich nieco piasku?
Druga przyczyna braku kwitnienia to zakup cebulek, które nie są w stanie wytrzymać naszej ostrej czasami zim i przemarzają. Większość tulipanów, które kupujemy obecnie pochodzą z holenderskich hodowli i większość zakwitnie bez żadnego problemu. Ale czasami może zdarzyć się tak, że kupimy cebulki, które preferują nieco łagodniejszy klimat, a u nas w tym czasie spadnie temperatura do -20 stopni Celsjusza… i znowu po tulipanach.
Trzecim problemem mogą być szkodniki, np. nornice, które uwielbiają cebulki kwiatowe i przed zimą, a czasami w czasie zimy lub wiosną zjedzą nasze tulipany. Wtedy na pewno nie zakwitną. W takim wypadku zaleca się sadzić tulipany np. w koszyczkach. Czasami takie rozwiązanie zdaje egzamin, a czasami nie… bo koszyczki te są zazwyczaj dość płaskie i nierzadko rolnice potrafią sobie z nimi poradzić.
Fot.123RF.com
W moim przypadku najlepiej sprawdza się sadzenie tulipanów w dość dużych donicach produkcyjnych. Mają one spore otwory na dnie, które są wystarczające, żeby nie było w nich zastoju wody. Aczkolwiek niektórzy robią jeszcze dodatkowe otwory w ściankach. Możemy je wypełnić odpowiednim, żyznym, przepuszczalnym podłożem, np. kwiatowym lub uniwersalnym, mamy więc pewność, że będzie ono dobre dla naszych kwiatów. Po czym tak obsadzone donice dołujemy w ogrodzie, czyli wkopujemy w ziemię, w wybranym miejscu na rabacie.
Taki sposób sadzenia ma tę dodatkową zaletę, że wiosną możemy te donice pozostawić w glebie i cieszyć się widokiem tulipanów na działce, a możemy je też wykopać i umieścić w ozdobnej osłonce oraz przenieść na taras lub balkon. Możemy je też wtedy przesadzić do innego pojemnika i stworzyć doniczkową, tulipanową dekorację.
Obsadzone tulipanami doniczki produkcyjne możemy też pozostawić na tarasie lub balkonie, jeżeli nie mam ogrodu lub nie mam miejsca na zadołowanie ich w ogrodzie. Warto je wtedy w czasie największych mrozów zabezpieczyć styropianem, kartonami lub np. starym kocem, żeby nie przemarzły. Dzięki temu każdy z nas tak naprawdę może uprawiać tulipany, jeżeli ma na to ochotę.
Po posadzeniu jesienią tulipany przejdą czas chłodu, który inicjuje kwitnienie wiosną. I gdy ona nadejdzie, należy pomóc im odpowiednimi zabiegami pielęgnacyjnymi.
Jak pielęgnować tulipany wiosną?
W skrócie należy je odżywić, podlać jeżeli jest zbyt sucho i ochronić przed wiosennymi mrozami, jeżeli część nadziemna się już znacznie rozwinęła, a my nagle mamy nawrót zimy. Z doświadczenia wiem, że rozsypanie na tulipanowej rabacie nawozu długo działającego wczesną wiosną potrafi zdziałać cuda. Zrobiłam tak zeszłej wiosny, co odwdzięczyło się tak bujnym kwitnieniem, jakiego nie miałam jeszcze nigdy wcześniej. Zakwitły nawet niewielkie, wieloletnie cebule, które miały dość składników odżywczych, żeby się rozwinąć i wytworzyć kwiat. Warto też, pod ręką mieć wiosną agrowłókninę, żeby otulić tulipany, które już wykiełkowały, gdy zapowiadane są silne wiosenne przymrozki.
W maju, odmiany późne z kolei często narażone są na okresowe przesuszenia. W ich przypadku z kolei musimy dbać o regularne podlewanie, żeby mogły swobodnie pobierać z podłożą składniki pokarmowe i bujnie kwitnąć. Naturalne środowisko tulipanów, pochodzących m. in. z Zakaukazia, Persji i Afganistanu, w porze ich kwitnienia, mają wysoki wskaźnik opadów, takich, które się szybko kończą. Jednak musimy o tym pamiętać uprawiając je w naszych ogrodach. Odmiany późno mogą też szybciej przekwitać jeżeli trafią nam się majowe upały. Ale na to już wpływu raczej nie mamy.
Dobrze odżywione i dobrze nawodnione cebulki tulipanów nie tylko zakwitną, ale wytworzą też cebulki przybyszowe, a z nich w kolejnym sezonie możemy pozyskać kolejne kwitnące rośliny. Jak to zrobić?
Co zrobić żeby tulipany ponownie zakwitły?
Po pierwsze wiosną musimy zadbać o to, żeby nasze kwiaty były dobrze odżywione i regularnie podlewane. Tu już wiemy. Ponadto, po przekwitnięciu musimy ogławiać tulipany, czyli odrywać lub odcinać przekwitnięty kwiat, po to, żeby roślina nie traciła czasu na zawiązywanie nasion, poprzez które i tak nie rozmnożymy tulipanów. W ogrodach rozmnażają się one poprzez cebulki przybyszowe. A żeby się one pojawiły i były silne musimy pozostawić liście do samoistnego zaschnięcia. Dzięki temu część podziemna tulipanów będzie silniejsza i mamy szansę nawet na kilka kolejnych cebul tulipanów.
Jeżeli zbieramy tulipany do wiosennych bukietów, ale chcemy doprowadzić do ich ponownego kwitnienia w kolejnym sezonie, ścinajmy je jak najwyżej, pozostawiając tyle liści ile tylko możemy.
Przekwitające i usychające rośliny nie prezentują się zbyt ładnie na rabacie. Żeby je ukryć możemy wczesną wiosną wysiać w ich pobliżu kwiaty jednoroczne, które zamaskują żółte liście. Lub, korzystając ze sposobu sadzenia w donicach produkcyjnych, możemy wykopać je z rabaty nawet wtedy, gdy liście są jeszcze zielone i przenieść w niewidoczne miejsce w ogrodzie, gdzie będą mogły spokojnie uschnąć i odżywić cebulki przybyszowe.
Czy trzeba wykopywać cebulki tulipanów? Generalnie można je pozostawić w ziemi, ale jeżeli lato będzie mokre, z częstymi opadami deszczu, tulipany pozostające w ziemi mogą zostać zaatakowane przez choroby grzybowe, mogą też zacząć gnić. Jeżeli lato będzie suche, nic nie powinno im się stać. Ale… jeżeli wolimy dmuchać na zimne, lepiej jest wykopać cebule po zaschnięciu części nadziemnej, lekko je osuszyć, oczyścić z obumarłych części i w papierowej torebce lub w kartonie przechować do września lub października w suchym pomieszczeniu.
Fot.123RF.com
I tak zatoczyliśmy krąg i wróciliśmy do jesiennego tematu sadzenia tulipanów. Nie wyczerpaliśmy oczywiście całkowicie ich tematu, bo o tych wspaniałych roślinach można opowiadać godzinami. Ale na dzisiaj to wszystko. Jeżeli chcecie więcej informacji o tulipanach, piszcie w komentarzach.
autor: Izabela Schick
Ogród na co dzień