Pelargonia pasiasta (Pelargonium × hortorum): właściwości i ciekawe odmiany
Pelargonia pasiasta powstała ze skrzyżowania dwóch gatunków: Pelargonium zonale i Pelargonium inquinans. Roślina ta rośnie bardzo szybko. Rocznie może przyrastać nawet o 20–40 cm. Jej maksymalna wysokość to ok. 80 cm. Pelargonia pasiasta kwitnie długo. Przez całe lato wytwarza piękne, dekoracyjne kwiaty. Ich barwa uzależniona jest od odmiany rośliny.
Najciekawsze i najczęściej spotykane odmiany pelargonii pasiastej to: „Weiss” o białych kwiatach, różowa „Pico”, czerwona „Rubin” i łososiowa „Ania”.
Wymagania w uprawie pelargonii pasiastej
Pelargonia pasiasta najlepiej rośnie na nasłonecznionym stanowisku. Sprzyjają jej nawet bezpośrednie, intensywne promienie. Roślina ta dobrze czuje się w glebie torfowej i gliniastej.
Uprawa pelargonii pasiastej jest łatwa. Poradzą sobie z nią nawet początkujący ogrodnicy. Najważniejsze jest regularne, codzienne podlewanie kwiatów. W słoneczne, upalne dni podlewaj je nawet dwa razy dziennie – rano i wieczorem. Rośliny nie należy zraszać – może to doprowadzić do powstawania białych plam na liściach lub gnicia.
Przez cały okres kwitnienia usuwaj przekwitłe kwiatostany. W ten sposób wspomożesz powstawanie nowych. Od kwietnia do września zasilaj pelargonię pasiastą nawozem przeznaczonym do tego typu roślin.
Sposoby na rozmnażanie pelargonii pasiastej
Rozmnażanie pelargonii pasiastej wykonuje się za pomocą nasion lub sadzonek wierzchołkowych bądź bocznych. Nasiona można wysiewać od grudnia do połowy marca.
Sadzonki powinny mieć 8–10 cm wysokości. Usuń z nich przylistki i posadź w mieszance piasku, torfu i ziemi kompostowej. Taką sadzonkę ustaw w jasnym, ale nie bezpośrednio nasłonecznionym miejscu. Gdy puści korzenie, możesz przesadzić ją do doniczek z ziemią ogrodową.
Choroby i szkodniki pelargonii pasiastej
Podczas przydomowej uprawy pelargonii pasiastej mogą wystąpić takie choroby, jak rdza, szara pleśń, żółta plamistość czy fytoftoroza. Na roślinach potrafią też bardzo intensywnie żerować rozmaite szkodniki: najwięcej pojawia się na nich mszyc, przędziorków, wciornastków, a także mączlików szklarniowych. Może też zdarzyć się, że zauważysz na kwiatach aktywność larw ćmy.
Wszystkie szkodniki należy jak najszybciej zwalczać, ponieważ nadmiernie aktywne kolonie potrafią doprowadzić do tego, że rośliny marnieją, zasuszają się i obumierają, a wszystko to w dość krótkim czasie.
Stanowisko: Słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty, liście
Podlewanie: średnie
Wysokość: 0,5m- 1m
Pokrój: Wzniesiony
Termin kwitnienia: Czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień
Zimozielone: tak