Poza tym mogą one pełnić funkcję stricte dekoracyjną, jako wizualna rama kompozycyjna dla zieleni. Doskonale sprawdzają się w tej roli, gdyż zwykle są utrzymane w odcieniach szarości, dzięki czemu efektownie kontrastują z soczystą zielenią roślin. Ich minimalistyczny design nie odciąga wzroku od piękna żywej przyrody. Przykładem jest obrzeże Lingo i Treo. Pierwsze z nich posiada gładką fakturę i prostokątny kształt. Wyróżnia je bezfazowość krawędzi oraz „masywność”, dzięki czemu świetnie prezentuje się w sąsiedztwie wielkoformatowych płyt. Drugie rozwiązanie jest równie ascetyczne w designie, jednak trochę wyższe i nieco bardziej ozdobne, gdyż posiada dekor w postaci fug nadających elementom dynamizmu i lekkości. Alternatywą dla rabat wytyczanych z pomocą obrzeży są murki, takie jak na przykład Albero, który jest nowoczesną wariacją na temat dawnych murków granicznych w Szkocji czy Toskanii. Pojedynczy element posiada długość 41 cm oraz 7,7 cm wysokości, a jego grubość to 18 cm.